chemik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

chemik (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈxɛ̃mʲik], ASmʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) specjalista w zakresie chemii, osoba zajmująca się chemią
(1.2) pot. nauczyciel chemii w szkole
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Wykształcony chemik mieszał kwas w próbówce.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chemia ż, chemikalia nmos, chemikaliowiec m, chemizacja ż, chemizator m, chemizowanie n
forma żeńska chemiczka ż
czas. chemizować ndk.
przym. chemiczny, chemizacyjny
przysł. chemicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. chimiste < łac. chimista < alchimista < arab. ال + كيمياء < gr. χυμεία < gr. χύμα, χυμός od χέω
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:
źródła:

chemik (język czeski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) chem. chemik
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chemie ż
forma żeńska chemička ż
przym. chemický
przysł. chemicky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Zawody
źródła:

chemik (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) chemikspecjalista albo naukowiec w dziedzinie chemii[1]
(1.2) chemikstudent chemii[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chémia ż, chemikár m, chemikárka ż
forma żeńska chemička ż
przym. chemický
przysł. chemicky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Zawody
źródła:
  1. 1,0 1,1 Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.