chciejstwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

chciejstwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈxʲʨ̑ɛ̇jstfɔ], AS[χʹćėi ̯stfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.podw. art. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pot. branie za rzeczywistość faktów istniejących tylko w sferze własnych marzeń[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) myślenie życzeniowe
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chcica ż, chcenie n, chcica ż
czas. chcieć ndk., zechcieć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. chcieć + -stwo, autorem określenia jest Melchior Wańkowicz[2]
uwagi:
Jest to wyjątek słowotwórczy, ponieważ – zgodnie z zasadami łączliwości sufiksów – nie powinno tworzyć się nazw abstrakcyjnych bezpośrednio od czasowników[2].
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: myślenie życzeniowe
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „chciejstwo” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 Alicja Nagórko, Zarys gramatyki polskiej, PWN, Warszawa 2007, s. 175.