charyzma

charyzma (język polski)

wymowa:

IPA: [xaˈrɨzma], AS: [χaryzma] ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha jednostki, dająca jej niekwestionowany autorytet w grupie; zob. też charyzma w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	charyzma
dopełniacz	charyzmy
celownik	charyzmie
biernik	charyzmę
narzędnik	charyzmą
miejscownik	charyzmie
wołacz	charyzmo

przykłady:

(1.1) Andrzej wykazuje się niebywałą charyzmą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. charyzmat mrz, charyzmatyczka ż

przym. charyzmatyczny

przysł. charyzmatycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. charisma < gr. χάρισμα (charisma)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) charisma, rizz
• baskijski: (1.1) karisma
• bułgarski: (1.1) харизма ż
• duński: (1.1) karisma w
• hiszpański: (1.1) carisma m
• rosyjski: (1.1) харизма ż

źródła: