characteristic

characteristic (język angielski)

wymowa:

IPA: /ˌkæɹəktəˈɹɪstɪk/, SAMPA: /%k{r\kt@"r\IstIk/

wymowa amerykańska

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) charakterystyczny, typowy dla kogoś/czegoś

rzeczownik

(2.1) cecha charakterystyczna, właściwość

odmiana:

przykłady:

(2.1) Most Lebanese mix two or three languages in their daily life: Arabic, French, and English. This fact became a characteristic of the Lebanese culture to a point that it became difficult to speak one language without mixing it with one of the two others. → Większość Libańczyków łączy dwa lub trzy języki w swoim życiu codziennym: arabski, francuski i angielski. Ten fakt stał się chechą charakterystyczną libańskiej kultury do tego stopnia, iż mówienie jednym językiem, bez łączenia go z jednym z dwóch innych, stało się trudne.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) peculiar, distinctive, exclusive, idiosyncratic, indicative, representative, signature, specific, typical

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. characteristicness, character, characterizer, characterization

czas. characterize, characterise

przym. characterizable, characterisable, uncharacteristic

przysł. characteristically, uncharacteristically

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

characteristic (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) charakterystyczny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. characteristica

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: