chaldejski

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

chaldejski (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do Chaldei lub Chaldejczyków

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język z grupy semickiej, używany w Mezopotamii od połowy III tysiąclecia p.n.e. do początków I tysiąclecia n.e.; zob. też Język akadyjski w Wikipedii
(2.2) jęz. język zaliczany do grupy semickiej, którym posługuje się około 200 tysięcy zamieszkujących głównie Irak; zob. też Język chaldejski (współczesny) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
(2.1-2) blm,
przykłady:
(1.1) Językiem liturgicznym Kościoła chaldejskiego pozostał aramejski.
(1.1) Informacje te znalazłam na chaldejskim portalu informacyjnym.
(2.1) Język chaldejski zapisywany był sumeryjskim pismem klinowym.
(2.2) Współczesny język chaldejski stanowi część tzw. makrojęzyka syryjskiego.
składnia:
kolokacje:
(1.1) Kościół chaldejski • obrządek / ryt chaldejski • chaldejski patriarcha Babilonujęzyk chaldejski
synonimy:
(2.1) akadyjski
(2.2) nowoaramejski
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) azjatycki
(2.1) język
(2.2) język
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Chaldeja ż, Chaldejczyk mos, Chaldejka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Chaldeja + -ski < łac. Chaldaea < gr. Χαλδαία
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: