chów

chów (język polski)

chów (1.1) kur

wymowa:

IPA: [xuf], AS: [χuf], zjawiska fonetyczne: wygł.

homofon: huf

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) roln. trzymanie, karmienie i pielęgnowanie zwierząt hodowlanych

(1.2) przen. utrzymywanie, wychowywanie kogoś

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chów	chowy
dopełniacz	chowu	chowów
celownik	chowowi	chowom
biernik	chów	chowy
narzędnik	chowem	chowami
miejscownik	chowie	chowach
wołacz	chowie	chowy

przykłady:

(1.1) Ziarno zbóż służy jako produkt konsumpcyjny dla człowieka i jako znakomita pasza treściwa w chowie zwierząt gospodarskich.

(1.2) Nie dopuszczajcie do życia publicznego doktrynerów cudzego i własnego chowu!

składnia:

(1.1) chów + D.

kolokacje:

(1.1) chów wsobny • chów bydła / prosiąt / kur / drobiu / królików / … • własnego chowu • chów ekologiczny / wolnowybiegowy / ściółkowy / chów klatkowy

(1.2) zimny chów

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. chowanie n, chowaniec m, wychowanie n, wychowanek m, wychowanka ż, schowek m, schowanie n, odchowanie n

czas. chować ndk., schować dk., wychowywać ndk., wychować dk., odchować dk.

przym. wychowawczy

przysł. wychowawczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) chov m
• hiszpański: (1.1) cría ż, crianza ż
• nowogrecki: (1.1) ζωοκομία ż

źródła: