certacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

certacja (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ʦ̑ɛrˈtaʦ̑ʲja], AS: [certacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) st.pol. walka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac.[1]
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: walka
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Barbara Bartnicka, Język i my. 4, WSiP, Warszawa 1994, s. 129.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=certacja&oldid=7936349”