centryzm

centryzm (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʦ̑ɛ̃ntrɨsm̥], AS: [cẽntrysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) polit. zespół poglądów reprezentowanych przez zwolenników centrum politycznego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	centryzm
dopełniacz	centryzmu
celownik	centryzmowi
biernik	centryzm
narzędnik	centryzmem
miejscownik	centryzmie
wołacz	centryzmie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. centrysta m, centrystka ż

przym. centrystyczny, centrystowski, centrowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) centrism
• białoruski: (1.1) цэнтрызм m
• francuski: (1.1) centrisme m
• kataloński: (1.1) centrisme m
• litewski: (1.1) centrisms m
• portugalski: (1.1) centrismo m
• rosyjski: (1.1) центризм m
• węgierski: (1.1) centrizmus

źródła: