centroprawicowość
centroprawicowość (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co centroprawicowe; cecha tych, którzy są centroprawicowi
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik centroprawicowość centroprawicowości dopełniacz centroprawicowości centroprawicowości celownik centroprawicowości centroprawicowościom biernik centroprawicowość centroprawicowości narzędnik centroprawicowością centroprawicowościami miejscownik centroprawicowości centroprawicowościach wołacz centroprawicowości centroprawicowości
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) centroprawicowość + D.
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) centrolewicowość
- hiperonimy:
- (1.1) prawicowość
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. centroprawica ż, centroprawicowiec m
- przym. centroprawicowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. centroprawicowy + -ość
- uwagi:
- Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „centroprawicowość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
