centralność

centralność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co centralne

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	centralność
dopełniacz	centralności
celownik	centralności
biernik	centralność
narzędnik	centralnością
miejscownik	centralności
wołacz	centralności

przykłady:

składnia:

(1.1) centralność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. centrysta m, centrystka ż, centrowiec m, centrala ż, centralka ż, centrum n

czas. centrować ndk., wycentrować dk.

przym. centralny, centrowy, scentrowany, zacentrowany, centrystyczny

przysł. centralnie, centrowo

tem. słow. centro-

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. centralny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) zentraltasun

źródła: