centralista
centralista (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌʦ̑ɛ̃ntraˈlʲista], AS: [cẽntralʹista], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) polit. zwolennik centralizmu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik centralista centraliści dopełniacz centralisty centralistów celownik centraliście centralistom biernik centralistę centralistów narzędnik centralistą centralistami miejscownik centraliście centralistach wołacz centralisto centraliści
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. centralizm m
- forma żeńska centralistka
- przym. centralistyczny
- przysł. centralistycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- zob. centralizm
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) centralist
- hiszpański: (1.1) centralista m
- rosyjski: (1.1) централист m
- słowacki: (1.1) centralista m
- węgierski: (1.1) centralista
- włoski: (1.1) centralista m
- źródła:
centralista (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) polit. centralista[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. centralizmus m, centralizácia ż
- przym. centralistický
- przysł. centralisticky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „centralista” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
centralista (język węgierski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) polit. centralista
przymiotnik
- (2.1) polit. centralistyczny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. centrum, centrálé, centralizáció, centralizálás, centralizmus, centrizmus, centrista
- czas. centralizál
- przym. centrális, centralizációs, centrista
- przysł. centrálisan
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
centralista (język włoski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: /ʧen.tra.'li.sta/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) polit. centralista
- (1.2) pracownik elektrowni
rzeczownik, rodzaj żeński
- (2.1) polit. centralistka
- (2.2) pracownica elektrowni
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. centraggio m, centrale ż, centralina ż, centralinista m ż, centralino m, centralismo m, centralità ż, centralizzatore m, centralizzazione ż, centramento m, centratore m, centratura ż, centrica ż, centrino m, centriolo m, centrismo m, centrista m ż, centro m
- czas. centralizzare, centrare
- przym. centrale, centralizzatore, centrato, centrico, centrista
- przysł. centralmente
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: