celebrować

celebrować (język polski)

oni celebrują (1.3)

wymowa:

IPA: [ˌʦ̑ɛlɛˈbrɔvaʨ̑], AS: [celebrovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) obchodzić uroczyście doniosłe wydarzenie, uroczyście coś świętować

(1.2) robić coś z przesadną powagą, z namaszczeniem

(1.3) odprawiać nabożeństwo

odmiana:

(1.1-3) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		celebrować
czas teraźniejszy		celebruję	celebrujesz	celebruje	celebrujemy	celebrujecie	celebrują
czas przeszły	m	celebrowałem	celebrowałeś	celebrował	celebrowaliśmy	celebrowaliście	celebrowali
	ż	celebrowałam	celebrowałaś	celebrowała	celebrowałyśmy	celebrowałyście	celebrowały
	n	celebrowałom	celebrowałoś	celebrowało
tryb rozkazujący		niech celebruję	celebruj	niech celebruje	celebrujmy	celebrujcie	niech celebrują
pozostałe formy czas przyszły m będę celebrował, będę celebrować będziesz celebrował, będziesz celebrować będzie celebrował, będzie celebrować będziemy celebrowali, będziemy celebrować będziecie celebrowali, będziecie celebrować będą celebrowali, będą celebrować ż będę celebrowała, będę celebrować będziesz celebrowała, będziesz celebrować będzie celebrowała, będzie celebrować będziemy celebrowały, będziemy celebrować będziecie celebrowały, będziecie celebrować będą celebrowały, będą celebrować n będę celebrowało, będę celebrować będziesz celebrowało, będziesz celebrować będzie celebrowało, będzie celebrować czas zaprzeszły m celebrowałem był celebrowałeś był celebrował był celebrowaliśmy byli celebrowaliście byli celebrowali byli ż celebrowałam była celebrowałaś była celebrowała była celebrowałyśmy były celebrowałyście były celebrowały były n celebrowałom było celebrowałoś było celebrowało było forma bezosobowa czasu przeszłego celebrowano tryb przypuszczający m celebrowałbym, byłbym celebrował celebrowałbyś, byłbyś celebrował celebrowałby, byłby celebrował celebrowalibyśmy, bylibyśmy celebrowali celebrowalibyście, bylibyście celebrowali celebrowaliby, byliby celebrowali ż celebrowałabym, byłabym celebrowała celebrowałabyś, byłabyś celebrowała celebrowałaby, byłaby celebrowała celebrowałybyśmy, byłybyśmy celebrowały celebrowałybyście, byłybyście celebrowały celebrowałyby, byłyby celebrowały n celebrowałobym, byłobym celebrowało celebrowałobyś, byłobyś celebrowało celebrowałoby, byłoby celebrowało imiesłów przymiotnikowy czynny m celebrujący, niecelebrujący ż celebrująca, niecelebrująca celebrujące, niecelebrujące n celebrujące, niecelebrujące imiesłów przymiotnikowy bierny m celebrowany, niecelebrowany celebrowani, niecelebrowani ż celebrowana, niecelebrowana celebrowane, niecelebrowane n celebrowane, niecelebrowane imiesłów przysłówkowy współczesny celebrując, nie celebrując rzeczownik odczasownikowy celebrowanie, niecelebrowanie

przykłady:

(1.2) Jacek tak lubi sushi, że celebruje każdy kęs.

(1.3) Mszę celebrował katowicki biskup pomocniczy.

składnia:

(1.1-3) celebrować + B.

kolokacje:

(1.3) celebrować eucharystię / mszę / pasterkę

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) obchodzić, świętować

(1.3) odprawiać

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. celebra ż, celebrant mos, celebrantka ż, celebryta m, celebrytka ż, celebryt m, celebracja ż, celebrowanie n, celebrans m, koncelebrowanie n

czas. koncelebrować ndk.

przym. celebracyjny, celebrycki

przysł. celebracyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) łac. celebro

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) celebrate; (1.2) celebrate; (1.3) celebrate
• esperanto: (1.1) celebri; (1.3) celebri
• rosyjski: (1.1) отмечать
• węgierski: (1.3) celebrál
• włoski: (1.1) celebrare; (1.3) celebrare

źródła: