celebracja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

celebracja (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praktykowanie czegość z namaszczeniem, uroczyście
(1.2) typ zachowania, odznaczający się przesadną pompatycznością
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ponad dwa miliony wiernych z całego świata wzięło udział w papieskich audiencjach i celebracjach w roku 2009 w Watykanie i Castel Gandolfo.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) obrzęd
(1.2) celebra
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. celebra ż, celebrowanie n, celebrant mos, celebrantka ż, celebryt mos, celebryta mos, celebrans mos
czas. celebrować ndk.
przym. celebracyjny
przysł. celebracyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. célébration < łac. celebratio < łac. celebrōpełnić, świętować, czcić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „celebracja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. ekai.pl