castellano

castellano (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [kaș.te.ˈʎa.no]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kastylijski

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) język hiszpański

(2.2) kasztelan, pan na zamku

(2.3) Kastylijczyk, mieszkaniec Kastylii

odmiana:

przykłady:

(1.1) Me gusta mucho el folklore castellano. → Bardzo lubię folklor kastylijski.

(2.1) El castellano es una de las cuatro lenguas oficiales de España. → Język hiszpański jest jednym z czterech języków oficjalnych Hiszpanii.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) español

antonimy:

hiperonimy:

(2.1) lengua

(2.3) gentilicio

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. castellanizar

rzecz. Castilla ż, castillo m, castellanismo m

związki frazeologiczne:

etymologia:

hiszp. Castilla + -ano

uwagi:

źródła:

castellano (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kasztelan, pan na zamku

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

castellano (język włoski)

wymowa:

IPA: /ka.stel.'la.no/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. kasztelan

przymiotnik

(2.1) hist. kasztelański

odmiana:

(1.1) lp castellano; lm castellani

(2.1) lp castellano m, castellana ż; lm castellani m, castellane ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. accastellamento m, castella ż, castellana ż, castellania ż, castellanza ż, castellare m, castellata ż, castellatura ż, castelletto m, castelliere m, castellina ż, castello m

czas. accastellare, castellare

przym. castellato

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. castellanus

uwagi:

źródła: