calmo

calmo (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈkal.mo]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) o gruncie: nieuprawiony

(1.2) o morzu, wietrze, nastroju: spokojny, łagodny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) nieuprawiony grunt

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od calmar(se)

odmiana:

(1) lp calmo m, calma ż; lm calmos m, calmas ż

(2) lm calmos

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) ambiente calmo → łagodna atmosfera, łagodny nastrój • mar calmo → spokojne morze • viento calmo → łagodny wiatr

synonimy:

(1.1) yermo, estéril, baldío, incultivado, lleco, erial, erío

(1.2) tranquilo, calmado, sosegado, en calma

(2.1) erial, yermo, lleco, erío

antonimy:

(1.2) agitado, intranquilo, nervioso

(2.1) sembrado

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. calmar, calmarse

przym. calmante, calmoso, calmudo

rzecz. calma ż, calmante m

związki frazeologiczne:

etymologia:

hiszp. calmar

uwagi:

źródła:

calmo (język portugalski)

wymowa:

IPA: /'kalmu/

podział przy przenoszeniu wyrazu: cal•mo

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp czasu teraźniejszego trybu oznajmującego (presente do indicativo) czasownika calmar

przymiotnik

(2.1) spokojny

odmiana:

(2.1) lp calmo m, calma ż; lm calmos m, calmas ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) plácido, sereno

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. calmar, acalmar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

calmo (język włoski)

wymowa:

IPA: [ˈkalmo]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) spokojny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tranquillo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. calmare

rzecz. calma ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: