córunia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

córunia (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ʦ̑uˈrũɲa], AS[curũńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni…
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pieszcz. zdrobn. od córka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) córeczka, córusia, córuś, córcia, córeńka, córuchna, córuńcia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cora ż, córa, córka, córeczka, córusia, córuś, córcia, córeńka, córuchna, córuńcia, córczątko
przym. córczyny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: córka
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: córeczka
źródła: