câine

câine (język rumuński)

câine (1.1)

wymowa:

IPA: /ˈkɨj.ne/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. pies (rodzaj zwierzęcia)

(1.2) zool. pies (samiec psa)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza		liczba mnoga
	forma nieokreślona	forma określona	forma nieokreślona	forma określona
M. / B.	un câine	câinele	niște câini	câinii
D. / C.	unui câine	câinelui	unor câini	câinilor

przykłady:

(1.1) Dă câinelui un os! → Daj psu kość!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

dialekt mołdawski câne, przest. cîine

antonimy:

(1.2) cățea

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cățea ż, cățel m

związki frazeologiczne:

brânză bună în burduf de câine

etymologia:

łac. canis

uwagi:

źródła: