câine

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

câine (język rumuński)[edytuj]

câine (1.1)
wymowa:
IPA/ˈkɨj.ne/
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. pies[1] (rodzaj zwierzęcia)
(1.2) zool. pies (samiec psa)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) câinelui un os! → Daj psu kość!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
dialekt mołdawski câne, przest. cîine
antonimy:
(1.2) cățea
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cățea ż, cățel m
związki frazeologiczne:
brânză bună în burduf de câine
etymologia:
łac. canis
uwagi:
źródła:
  1. Sandra Choron, Harry Choron, Planet Dog: A Doglopedia, Houghton Mifflin Harcourt, 2005, s. 33.