byrjing

byrjing (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) początek

odmiana:

(1.1) ei byrjing, byrjinga, byrjingar, byrjingane

przykłady:

(1.1) Vi møttest i byrjinga av august. → Spotkaliśmy się na początku sierpnia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) førstning

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

nn. byrja + -ing

zobacz też w bokmål: begynnelse

uwagi:

źródła:

 Hasło „byrjing” w: Nynorskordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.