butyr

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

butyr (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˈbutɨr], AS: [butyr]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. pachołek[1]
(1.2) st.pol. oprawca[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) butel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s.126 .
  2. ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 126.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=butyr&oldid=7936122”