butwieć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

butwieć (język polski)[edytuj]

pień butwieje (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zbutwieć)

(1.1) podlegać rozkładowi pod wpływem wilgoci i mikroorganizmów
odmiana:
(1.1) koniugacja III
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. butwiec m, butwielina ż, butwienie n, zbutwienie n
czas. zbutwieć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: