bursz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bursz (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [burʃ], AS: [burš]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) daw. niemiecki student
(1.2) daw. gw. (Poznań) służący oficerski[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. burszowanie n
czas. burszować
przym. burszowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Bursche → chłopak[2]
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 254.
  2. ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 42.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bursz&oldid=7328248”