burdelchata

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

burdelchata (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌburdɛlˈxata], AS[burdelχata], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wulg. dom publiczny[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wulg. burdel, jebankowo, jebodrom, jebalnia, jebadełkowo; pot. bajzel; iron. przybytek miłości; eufem. dom uciech, agencja towarzyska, salon masażu; przest. dom rozpusty, dom schadzek, lupanar, zamtuz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jacek Lewinson, Słownik seksualizmów polskich, Książka i Wiedza, Warszawa 1999, ISBN 83-05-13032-0, s. 15.