bukieciarz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bukieciarz (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ogrod. osoba układająca kwiaty w bukiety
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na konkurs bukieciarzy ogrodnictwo dostarczyło kilka tysięcy róż, gerberów i frezji.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bukiecik mrz, bukiet mrz, bukietnica ż
forma żeńska bukieciarka ż
przym. bukieciarski
przysł. bukieciarsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bukiet + -arz
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:
źródła: