buc

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: buĉ

buc (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[buʦ̑], AS[buc]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ktoś zarozumiały, pyszałkowaty, tępy, głupi
(1.2) mit. słow. straszydło zamieszkujące ciemne kąty, straszące i bijące nocą niegrzeczne dzieci, a nawet porywające najgorszych urwisów[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Do tego buca nic nie dociera.
składnia:
kolokacje:
(1.1) nadęty buc
synonimy:
(1.1) zarozumialec
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) Tłumaczenie niemieckiej nazwy tego demona: niem. Butzenmann lub niem. Putz
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Paweł Zych, Witold Vargas: Bestiariusz słowiański