brykać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

brykać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ˈbrɨ.kat͡ɕ/
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. bryknąć)

(1.1) pot. biegać żwawo, podskakując
(1.2) pot. uciekać skądś
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bryk mrz, bryczka ż, bryczuszka ż, bryka ż, brykanie n
czas. bryknąć dk.
wykrz. bryk
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *brykati
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: