brukselizm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

brukselizm (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. naleciałość językowa rodem z dokumentów biurokracji brukselskiej; napuszony styl wypowiedzi, pełen zagmatwanych zwrotów
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jej wypowiedzi upstrzone brukselizmami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) nowomowa
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bruksela ż, brukselka ż, brukselczyk m
przym. brukselski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Bruksela + -izm
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.