bromek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bromek (język polski)[edytuj]

bromek (1.1) sodu
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. związek bromu jednowartościowego, sól kwasu bromowodorowego; zob. też bromki w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Problem szkodliwości dla zdrowia resztkowych pozostałości bromku metylu w produktach dezynsekowanych musi być rozpatrywany w dwu aspektach[1].
składnia:
(1.1) bromek + D. • bromek + przym.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) związek chemiczny, sól
hiponimy:
(1.1) dwubromek, tribromek, czterobromek, pięciobromek, sześciobromek, bromek organiczny
holonimy:
meronimy:
(1.1) brom
wyrazy pokrewne:
rzecz. brom m, bromian m, bromin m, bromowanie n, debromowanie n
czas. bromować ndk., debromować ndk.
przym. bromowy, bromianowy, bromkowy
tem. słow. bromo-
związki frazeologiczne:
bromek aktynubromek amonubromek benzylowybromek berylubromek bizmutubromek cezubromek cynkubromek etydynybromek glinubromek hafnubromek jodubromek kamforowybromek ksylylubromek litubromek magnezubromek metanubromek metylubromek miedzibromek neptunubromek potasubromek propylowybromek rtęcibromek sodubromek srebrabromek tionylubromek uranubromek wapniabromek winylubromek złotabromek żelaza
etymologia:
pol. brom + -ek
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. „Przemysł spożywczy”, t. 21, s. 29