brodawczak

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

brodawczak (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[brɔˈdafʧ̑ak], AS[brodafčak], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) med. nowotwór łagodny wywodzący się z nabłonka, tworzący brodawkowate i bulwiaste struktury
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Powszechnie wiadomo, że brodawczaki mają zwykle etiologię wirusową.
składnia:
kolokacje:
(1.1) brodawczak kosmkowybrodawczak krtanibrodawczak naskórkowybrodawczak odwróconybrodawczak pęcherza moczowegobrodawczak pochwybrodawczak przełykubrodawczak Schneiderabrodawczak splotu naczyniówkowegobrodawczak sromubrodawczak sutkawirus brodawczaka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brodawka ż, brodaweczka ż, brodawkowatość ż
zdrobn. brodawczaczek m
przym. brodawkowy, brodawkowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: