broczyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

broczyć (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) tracić krew, krwawić
(1.2) (o krwi) ciec
odmiana:
przykłady:
składnia:
(1)
kolokacje:
synonimy:
(1.1) krwawić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wybroczyna ż, broczenie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: