brinna

brinna (język elfdalski)

wymowa:

IPA: /brɪ̀nːɑ/, IPA: [brɪ̀nːɑ]

znaczenia:

czasownik

(1.1) palić się

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. brenna < pragerm. *brinnaną

uwagi:

źródła:

brinna (język szwedzki)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) palić się, płonąć, gorzeć

(1.2) przen. pałać (np. entuzjazmem), palić się (np. z ciekawości)

odmiana:

(1) att brinna, brinner, brann, brunnit, brinn!; pres. part. –nde, perf. part. brunnen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) låga, flamma, blossa

(1.2) vara entusiastisk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brand

czas. bränna

przym. brinnande

związki frazeologiczne:

czasownik frazowy brinna av • brinna inne • brinna ner • brinna till • brinna upp • brinna ut

fraza czasownikowa brinna i knutarna

etymologia:

uwagi:

por. bränna

zobacz też: Czasowniki nieregularne w języku szwedzkim

źródła: