brechtać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

brechtać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈbrɛxtaʨ̑], AS[breχtać]
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) slang. śmiać się

czasownik zwrotny niedokonany brechtać się (dk. brak)

(2.1) slang. śmiać się
(2.2) gw. (Poznań)[1] taplać się
odmiana:
(1) koniugacja I
(2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Nie mogę jakoś brechtać naMartwicy mózgu”… zbyt jest obleśna jak dla mnie (z Internetu)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rechotać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brecht mrz, brechtanie n, brechta ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: rechotać
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „brechtać się” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.