breakdance

breakdance (język polski)

breakdance (1.1)

wymowa:

(spolszczona) ‹brejkdęs› lub ‹brejkdens› lub ‹brejkdans›

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) choreogr. jeden ze stylów ulicznego tańca z elementami akrobacji na rękach i ewolucji w parterze; część subkultury hip hopu; zob. też breakdance w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	breakdance	breakdance
dopełniacz	breakdance	breakdance
celownik	breakdance	breakdance
biernik	breakdance	breakdance
narzędnik	breakdance	breakdance
miejscownik	breakdance	breakdance
wołacz	breakdance	breakdance

lub pot.

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	breakdance	breakdance'y
dopełniacz	breakdance'a	breakdance'ów
celownik	breakdance'owi	breakdance'om
biernik	breakdance	breakdance'y
narzędnik	breakdance'em	breakdance'ami
miejscownik	breakdansie	breakdance'ach
wołacz	breakdansie	breakdance'y

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) połamaniec

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) streetart, taniec

hiponimy:

holonimy:

(1.1) hip hop

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. breakdansowy, breakdance'owy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. breakdance

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) breakdance

źródła:

breakdance (język angielski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) choreogr. breakdance

czasownik

(2.1) tańczyć breakdance

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: