brandzlować się

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
(Przekierowano z brandzlować)

brandzlować się (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[brãnʣ̑ˈlɔvaʨ̑‿ɕɛ], AS[brãnʒlovać‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.denazal.zestr. akc.
podział przy przenoszeniu wyrazu: brandz•lo•wać się[1]
?/i
znaczenia:

czasownik zwrotny niedokonany (dk. brak)

(1.1) wulg. onanizować się
(1.2) przen. wulg. niepotrzebnie przedłużać jakąś czynność
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) A gdy przybył do stolicy, • Zaraz poszedł do ciemnicyGdzie się świecą, rozkraczona, • Brandzlowała Pizdolona[2].
(1.2) Przestań się brandzlować z tym referatem. Kończ i chodźmy na piwo.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) walić konia, walić gruchę, marszczyć Freda, trzepać się, obierać ogóra, polerować dzidę, szatkować dziągla
(1.2) cackać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brandzlowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: onanizować się
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: cackać się
źródła:
  1. Hasło „brandzlować się” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 94.
  2. Aleksander hrabia Fredro, „Baśń o trzech braciach i królewnie”