brancata

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

brancata (język włoski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pełna garść
(1.2) rzad. książk. stado
(1.3) rzad. książk. uderzenie łapą
odmiana:
(1.1-3) lp brancata; lm brancate
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) manciata
(1.2) branco, stormo
(1.3) zampata, artigliata
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. branca ż, branco m
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. branca + -ata
uwagi:
źródła: