brakarz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

brakarz (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˈbrakaʃ], AS[brakaš], zjawiska fonetyczne: wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) techn. pracownik oceniający jakość wyrobu lub surowca[1]
(1.2) st.pol. wymieniający pieniądze[2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) braczarz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brakowanie n
forma żeńska brakarka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „brakarz” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 126.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „brakarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.