bręczeć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bręczeć (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) gw. (Poznań)[1] marudzić, zrzędzić
odmiana:
przykłady:
(1.1) Nie bręcz mi tu, próbuję się skupić.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bręczenie, bręk, brękot
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
inna pisownia brynczeć
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: marudzić, zrzędzić
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bręczeć” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.