brüsk

brüsk (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [bʁʏsk]

IPA: ['bʀʏsk]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) szorstki, opryskliwy

w funkcji przysłówka

(2.1) szorstko, opryskliwie

odmiana:

(1.1)

 

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba	der brüske	die brüske	das brüske	die brüsken
	mieszana	(k)ein brüsker	(k)eine brüske	(k)ein brüskes	keine brüsken
	mocna	brüsker	brüske	brüskes	brüske
Gen.	słaba	des brüsken	der brüsken	des brüsken	der brüsken
	mieszana	(k)eines brüsken	(k)einer brüsken	(k)eines brüsken	keiner brüsken
	mocna	brüsken	brüsker	brüsken	brüsker
Dat.	słaba	dem brüsken	der brüsken	dem brüsken	den brüsken
	mieszana	(k)einem brüsken	(k)einer brüsken	(k)einem brüsken	keinen brüsken
	mocna	brüskem	brüsker	brüskem	brüsken
Akk.	słaba	den brüsken	die brüske	das brüske	die brüsken
	mieszana	(k)einen brüsken	(k)eine brüske	(k)ein brüskes	keine brüsken
	mocna	brüsken	brüske	brüskes	brüske

(1.1) st. wyższy brüsker; st. najwyższy brüskesten

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Brüskieren n

czas. brüskieren

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: