bräka

bräka (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) beczeć (jak owca)

odmiana:

(1.1) att bräka, bräker, bräkte, bräkt, bräk! ; pres. part. bräkande, perf. part. -

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) fåret bräker → owca beczy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bräk, bräkande, bräkning

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

nie mylić z: bräcka → łamać / smażyć

zobacz też: bräka • böla • gnägga • ryta • skälla • jama • kväka • kackla • skrocka • snattra • kvittra (odgłosy zwierząt)

źródła: