boutł̥n

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

boutł̥n (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) trząść jak pytlem, pytlować, potrząsać, targać[1]
odmiana:
(1.1) czas przeszły prosty boutł̥t, imiesłów czasu przeszłego gəboutł̥t
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) boutułn
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. boutł̥ m
związki frazeologiczne:
etymologia:
wilam. boutł̥ + -n; por. niem. beuteln
uwagi:
zobacz też: boutł̥n • ausboutł̥n
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 46.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=boutł̥n&oldid=8219924”