boucler

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

boucler (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA/bu.kle/ ?/i
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) zapinać, zamykać (zapięcie takie jak sprzączka)[1]
(1.2) o włosach: kręcić, zakręcać[1]
(1.3) pot. zamykać (w jakimś miejscu)[1]
(1.4) kończyć, zamykać (np. sprawę, spotkanie)[1]

czasownik nieprzechodni

(2.1) o włosach: kręcić się[1]
odmiana:
przykłady:
(1.4) L'affaire est bouclée.Sprawa jest zakończona.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. boucle
przym. bouclé
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1.