botanista

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

botanista (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) botanik

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) (kobieta) botanik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. botánica ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

botanista (interlingua)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) botanik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

botanista (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/bo.ta.ˈni.sta/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) daw. botanik

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) daw. (kobieta) botanik
odmiana:
(1.1) lp botanista; lm botanisti
(2.1) lp botanista; lm botaniste
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) botanico
(2.1) botanica
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. botanica ż, botanico m
przym. botanico
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. botaniste < gr. βοτάνη
uwagi:
źródła: