Przejdź do zawartości

borować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

borować (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[bɔˈrɔvat͡ɕ], AS[borovać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) oczyszczać ząb z próchnicy lub plomby
(1.2) wiercić, świdrować
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Dentystka znieczuliła ząb, zanim zaczęła go borować.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bormaszyna ż, borowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. bohren[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wiercić
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 37.