borok

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

borok (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) gw. (Górny Śląsk) nieudacznik, ofiara losu; ktoś nieporadny, ale sympatyczny
odmiana:
przykłady:
(1.1) Jo żech nie wiedziała, że z Zeflika je taki borok.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być borokiem • robić z siebie boroka
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) ciućmok, leluja, ciumciok, boroczek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. boroczek mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: nieudacznik
źródła: