boroczek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

boroczek (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) gw. (Górny Śląsk) zdrobn. od: borok
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Erwin je taki boroczek.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być boroczkiem • robić ze siebie boroczka
synonimy:
(1.1) borok, ciućmok, leluja, ciumciok
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. borok mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. borok + -ek
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: borok
źródła: