borgis
borgis (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) typogr. druk. w systemie miar typograficznych Didota stopień czcionki odpowiadający dziewięciu punktom (3,3831 mm)[1]
- odmiana:
- (1.1) [2]
przypadek liczba pojedyncza mianownik borgis dopełniacz borgisu celownik borgisowi biernik borgis narzędnik borgisem miejscownik borgisie wołacz borgisie
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „Didot” w: Jacek Mrowczyk, Niewielki słownik typograficzny, Czysty Warsztat, 2008, ISBN 978-83-89945-20-4, s. 54.
- ↑ 2,0 2,1 2,2
Hasło „borgis” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
borgis (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „borgis” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
- ↑ Hasło „borgis” w: Anna Murawska (red.), Elżbieta Tabaczkiewicz (red.), Słownik techniczny słowacko-polski, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1973.