bolszewicki

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bolszewicki (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) hist. polit. związany z partią lub frakcją bolszewików
(1.2) pot. pejor. dotyczący Armii Czerwonej, związany z żołnierzem radzieckim (sowieckim)

przymiotnik jakościowy

(2.1) pot. pogard. lub lekcew. charakterystyczny dla bolszewizmu lub bolszewików
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
(2.1) Bardzo wiele dzieliło historiografię przedrewolucyjną od bolszewickiej, choć w miarę wzrostu sterowanego z Kremla nacjonalizmu różnice te ulegały częściowemu zatarciu[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) przewrót bolszewicki • bolszewicki działacz / komisarz / sztandarpartia / frakcja bolszewicka • bolszewicka rewolucja / Rosja / władza
(1.2) bolszewicki oddział / pułk / czołg / samolot / jeniec • bolszewicka flotylla / nawałanajazd bolszewicki • wojna polsko-bolszewicka
(2.1) bolszewicki zamordyzm / terror / totalitaryzm / pomiot • bolszewicka dyktatura / okupacja / propaganda / zaraza • bolszewickie barbarzyństwo / jarzmo • bolszewickie metody
synonimy:
(2.1) komuchowaty, komunistyczny, czerwony
antonimy:
(1.1) mienszewicki, antybolszewicki
(1.2) biały, antybolszewicki
hiperonimy:
(1.1) radziecki, sowiecki
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bolszewizm m, bolszewik mos, bolszewiczka ż, bolszewizowanie n, bolszewickość ż
przysł. po bolszewicku
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bolszewik + -icki
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Janusz Tazbir, Silva rerum historicarum, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.