bolesławczanin
bolesławczanin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌbɔlɛswafˈʧ̑ãɲĩn], AS: [bolesu̯afčãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Bolesławca
- (1.2) osoba pochodząca z Bolesławca, urodzona w Bolesławcu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bolesławczanin bolesławczanie dopełniacz bolesławczanina bolesławczan celownik bolesławczaninowi bolesławczanom biernik bolesławczanina bolesławczan narzędnik bolesławczaninem bolesławczanami miejscownik bolesławczaninie bolesławczanach wołacz bolesławczaninie bolesławczanie depr. M. i W. lm: (te) bolesławczany[1]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany bolesławczanin • szanowni / drodzy bolesławczanie!
- (1.2) rodowity bolesławczanin • bolesławczanin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bolesławiec m
- forma żeńska bolesławczanka ż
- przym. bolesławiecki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) nie mylić z: bolesławianin
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „bolesławczanin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.