bojać się

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bojać się (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

czasownik zwrotny niedokonany

(1.1) st.pol. (dziś gw.) bać się[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Jakże, cała wieś się jej bojała; już pono niejeden poczuł na sobie moc jej złych ślepiów, niejednego już pokręciło albo rozchorzał, gdy nań urok rzuciła[2] (sic!).
(1.1) Mówił będę, bo nasze prawo znam i naczalstwa się nie bojam, jeno wam, ciemnym baranom, łydy dygoczą przed bele łachmytkiem z urzędu[2] (sic!).
(1.1) Z koni! Lód jest cienki. // – Tylko przy brzegu, we trzcinie – ocenił Dacre Silifant, uderzając w lodową skorupę obcasem. – Ale nawet i tu ma z półtora cala. Utrzyma konie jak nic, bojać się nie ma… // […]. Siwek Skellena pośliznął się […]. Skellen uderzył go ostrogami, zaklął znowu, tym razem klątwie zawtórował ostry chrup pękającego lodu[3].
składnia:
(1.1) bojać się + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
od prasł. *bojati sę, źródłosłów dla ściągniętego pol. bać się
w źródłach staropolskich wariant ten dominował na północy, natomiast na południu dominował wariant bać się[1]
współcześnie zachowane w niektórych gwarach północnych[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bać się
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2015, ISBN 978-83-01-18131-4.
  2. ↑ 2,0 2,1 Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, t. III, 1906.
  3. ↑ Andrzej Sapkowski, Wieża Jaskółki, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bojać_się&oldid=8251316”