bogomyślność

bogomyślność (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˌbɔɡɔ̃ˈmɨɕl̥nɔɕʨ̑], AS: [bogõmyśl̦ność], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. rel. kontemplacja o Bogu

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bogomyślność	bogomyślności
dopełniacz	bogomyślności	bogomyślności
celownik	bogomyślności	bogomyślnościom
biernik	bogomyślność	bogomyślności
narzędnik	bogomyślnością	bogomyślnościami
miejscownik	bogomyślności	bogomyślnościach
wołacz	bogomyślności	bogomyślności

przykłady:

(1.1) Od tego czasu Magdalena świat opuściła, udając się na pokutę za grzechy swoje i na bogomyślność.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. bogomyślny

przysł. bogomyślnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. bogomyślny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: