bogaczka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bogaczka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[bɔˈɡaʧ̑ka], AS[bogačka] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta bardzo bogata
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ta bogaczka jest tak obwieszona złotem, że ledwo je potrafi unieść.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) krezuska
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zob. bogacz
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) forma żeńska od: bogacz
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: bogacz
źródła: